Wprowadzona do sprzedaży w2006 r. Honda Civic 8. generacji okazała się przełomowa pod wieloma względami. Futurystyczny wygląd (auto wyglądało jak zinnej planety), nowa płyta podłogowa (zcentralnie umieszczonym zbiornikiem paliwa), nowe silniki (debiut serii „R”) iświetne własności transportowe (bagażnik hatchbacka ma aż 456 l!). Wszystko to sprawiło, że ta generacja Civica do dziś specjalnie się nie zestarzała oraz cieszy się powodzeniem na rynku wtórnym. Ito mimo wysokich cen, atakże kilku wpadek jakościowych.
Następca, pokazany jesienią 2011 r., miał być samochodem dopracowanym wdetalach, miało to być doszlifowane „ufo” (jak często określany jest Civic VIII). Zebrano więc opinie użytkowników, sprzedawców oraz dziennikarzy iuwzględniono je podczas prac projektowych.
Efekt? Bardzo dobry, bo choć Civic IX stracił nieco na oryginalności wstosunku do poprzednika (zyskał miano ugładzonego „ufo”), to jednak pod względem jakości, solidności oraztrwałości wypada już świetnie. To dopracowany kompakt, któremu można wytknąć jedynie drobne niedoskonałości jakościowe.
Gdy zapytaliśmy Witolda Łukasiewicza zserwisu Honda Plaza wWarszawie, jak postrzega trwałość modelu, wzruszył ramionami ipowiedział: „Zautami regularnie serwisowanymi w zasadzie nic się nie dzieje. To naprawdę dopracowany kompakt zbardzo trwałą mechaniką”. Potwierdzają to również mechanicy spoza ASO specjalizujący się wnaprawie aut marki Honda. Owszem, słyszeliśmy oprzypadkach awarii płytki grzewczej lusterek zewnętrznych, korozji styków wiązki tylnej klapy czy niedomagań wiązki bocznych airbagów, ale zdarzają się one dość rzadko itrudno je nazwać poważnymi, szczególnie w obliczu wielu wpadek, które wostatnich latach zaliczyły konkurencyjne auta.
Honda Civic - niedomagają tylko drobiazgi
Natomiast zproblemów kosmetycznych trzeba wspomnieć oluzujących się maskownicach słupków B (trzeszczą podczas jazdy), odklejających się uszczelkach tylnych drzwi (zahaczane podczas wsiadania), atakże pękających mieszkach zmiany biegów (wada materiałowa). Podobnie jak wpoprzedniku, użytkownicy narzekają na miękki lakier (podatny na zarysowania). Ito tyle, jeśli chodzi opowtarzalne problemy tego auta. Oreszcie można mówić wsuperlatywach.
Przykład: walory użytkowe. Wersja hatchback iprzede wszystkim kombi mogą uchodzić za wzór do naśladowania. Wobu przypadkach można liczyć na kabinę o sporej wielkości, ogromne bagażniki (hatchback ma 477-1342 l, kombi – 624-1668 l!), atakże system Magic Seats, dzięki któremu da się szybko iłatwo złożyć kanapę, ado tego jej siedzisko unieść do góry inp. przewieźć kwiatek lub rower. Na takie rozwiązanie można również liczyć wsedanie, który także nieźle sprawdza się wroli rodzinnego środka lokomocji (kufer opoj. 440 l).
Dość wysoko oceniamy jakość wykończenia (tworzywa sztuczne, tapicerkę isam montaż), co było piętą achillesową poprzednika (zwłaszcza do modernizacji). Znacząco poprawiono też wyciszenie kabiny, choć podczas jazdy zprędkościami autostradowymi błogiej ciszy we wnętrzu raczej nie będzie. Natomiast można liczyć na układy wspomagające kierowcę podczas jazdy irozbudowany system multimedialny. Także wyposażenie wielu aut jest satysfakcjonujące.
Na rynku nie brakuje Civiców wwersjach Comfort (6 airbagów, światła LED do jazdy dziennej, aut. klimatyzacja ialufelgi 16”) oraz Sport (dodatkowo: kamera cofania, automatyczna wycieraczka, kierownica obszyta skórą i17-calowe alufelgi). Zdarza się też topowy Executive – m.in. skórzana tapicerka, biksenony iszklany dach.
Jeśli chodzi osilniki, to paletę otwiera 100-konny benzyniak 1.3 (handlowa nazwa „1.4”), zapożyczony zpoprzednika. To wersja dla statecznych kierowców, obardzo spokojnym usposobieniu, którzy kosztem dynamiki („setka” w13,0 s) oczekują rozsądnego spalania (średnie podczas testu: 6,7 l/100 km).
Wysoko oceniamy też trwałość silnika 1.8 (seria „R”), zresztą to najlepszy wybór wtym modelu do codziennej jazdy. Wstosunku do poprzednika moc wzrosła o2 KM, ale Honda nie ograniczyła się tylko do zmiany oprogramowania, bo silnik ten przeszedł kilka modyfikacji, m.in. tłoki są pokryte dwusiarczkiem molibdenu. Wpłynęły one nie tylko na podwyższenie trwałości, lecz także na osiągi. 142-konny Civic 1.8 do „setki” przyspiesza wniecałe 9 s – świetny wynik.
Średnie spalanie? Zależy od stylu ispecyfiki jazdy. Przeważnie oscyluje wokolicach 7,5-8 l/100 km, choć jadąc spokojnie poza miastem zwłączonym trybem ECO, bez problemu da się zejść poniżej 6 l/100 km.
Honda Civic - udane silniki wysokoprężne
Jeszcze oszczędniejsze są silniki Diesla. Do końca 2013 r. wofercie była odmiana 2.2 i-DTEC/150 KM, natomiast od stycznia 2013 do końca produkcji – 1.6 i-DTEC/120 KM. Obie cechują się wysoką trwałością iniskim zużyciem paliwa (szczególnie 1.6), ale znacznie rzadziej niż benzyniaki pojawiają się na rynku,są też drogie wpotencjalnych naprawach (np. koło 2-masowe do 1.6 i-DTEC w ASO to wydatek ponad 5000 zł) i w zakupie (ceny zadbanych aut startują od blisko 50 tys. zł).
Choć nie najdroższe! To miano przysługuje wersji Type R (cena zaczyna się od przeszło 90 tys. zł). Topowy Civic 9. generacji pojawił się dopiero w2015 r., ale za to zaskoczył wszystkich. Po raz pierwszy zastosowano wnim 2-litrówkę zturbo (moc 310 KM, maksymalny moment 400 Nm). Od 0 do 100 km/h Type R rozpędza się w5,7 s imoże pędzić zprędkością nawet 270 km/h. Trwałość? Wtym wypadku to pojęcie płynne, bo zadbane iniekatowane egzemplarze rzadko się psują – doładowany silnik okazuje się solidny.
Honda Civic - naszym zdaniem
Polecam zczystym sumieniem! Honda Civic IX to dopracowany kompakt, który nieźle wygląda, ma pewny układ jezdny i, co ważne, wyróżnia się trwałością. Do tego można liczyć na świetne walory użytkowe – szczególnie wersji kombi (gigantyczny bagażnik!). Awady? Nie ma ich zbyt wiele. Przede wszystkim to dość drogi samochód ipopularny wśród złodziei. Także części oryginalne wASO do tanich nie należą.
